به گزارش ساناپرس، مرد جوانی که پس از قتل همسرش دست به خودکشی زده اما از مرگ نجات پیدا کرده بود در دادگاه کیفری یک استان تهران محاکمه شد.
شب یلدای سال 96 خبر قتل زنی جوان و خودکشی شوهرش در یکی از خانه‌های شمال تهران به پلیس اعلام شد، وقتی مأموران به محل رفتند مشخص شد مرد جوانی پس از درگیری با همسرش او را به قتل رسانده و پس از آن هم دست به خودکشی زده است.
مادرشوهر مقتول که اورژانس و پلیس را در جریان ماجرای مرگبار قرار داده و خودش را به آنجا رسانده بود به مأموران گفت: امشب به مناسبت شب یلدا قرار بود پسر و عروس و 2 نوه‌ام به خانه ما بیایند اما نوه‌ام با من تماس گرفت و در حالی که گریه می‌کرد و مضطرب بود گفت که بازهم پدر و مادرش سر موضوعی باهم بحث‌شان شده و پسرم با شال عروسم را خفه کرده و خودش هم با خوردن تعدادی قرص دست به خودکشی زده است.
وقتی جسد زن جوان با دستور قضایی به پزشکی قانونی منتقل شد، پیکر نیمه‌جان شوهرش نیز توسط اورژانس به بیمارستان انتقال پیدا کرد و با وجود وخامت حالش از مرگ نجات یافت.
او در توضیح ماجرا گفت: مدتی بود به همسرم بدبین شده بودم و فکر می‌کردم موضوعی را از من مخفی می‌کند، شب یلدا ما میهمان خانه مادرم بودیم و او دوباره رفتاری کرد که نتوانستم جلوی خودم را بگیرم و به یکباره با شالی که گردنش بود او را خفه کردم و وقتی به خودم آمدم دیدم دیگر نفس نمی‌کشد و تصمیم گرفتم خودم را هم از بین ببرم که زنده ماندم.
متهم پس از اظهارات خود به پزشکی قانونی معرفی شد تا سلامت روان وی مورد تأیید قرار گیرد و کارشناسان این سازمان بعد از معاینه‌های لازم در گزارشی اعلام کردند که متهم در زمان ارتکاب جرم مسئول اعمال و رفتار خود بوده است. با تکمیل تحقیقات و گزارش پزشکی قانونی و پلیس، پرونده برای رسیدگی به شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
درخواست قصاص از سوی پدر و مادر مقتول
در ابتدای جلسه دو دختر قربانی که در روز حادثه شاهد قتل مادرشان بودند یک به یک به جایگاه رفتند و گفتند: ما هنوز از حادثه تلخی که زندگی‌مان را نابود کرد در شوک هستیم. آن شب پدرم بعد از قتل مادرمان تعدادی قرص خورد و بعد هم رگ دستش را زد. او ما را تهدید کرد که تا نمرده به کسی خبر ندهیم اما در یک فرصت کوتاه به پدربزرگ و مادربزرگ‌مان خبر دادیم. اگر آن شب اورژانس بموقع نیامده بود پدرمان هم فوت می‌کرد و دیگر کسی را نداشتیم. حالا هم با اینکه از او خیلی ناراحت هستیم اما از قصاص صرفنظر می‌کنیم و او را می‌بخشیم.
