با وجود مشکلی که در آغاز راهپیمایی فضایی ایجاد شد، دو فضانورد ناسا و آژانس فضایی اروپا چندین فعالیت تعمیرونگهداری را در خارج از ایستگاه فضایی بین‌المللی انجام دادند و موفق به راه‌اندازی مجدد یک رادیاتور آن شدند.
«راجا چاری» (Raja Chari) فضانورد ناسا و «ماتیاس مورر» (Matthias Maurer) از آژانس فضایی اروپا روز چهارشنه ۲۳ مارس (۳ فروردین) ۶ ساعت و ۵۴ دقیقه را صرف انجام تعدادی از وظایف برای بازیابی و توسعه‌ی تجهیزات نصب شده در بخش بیرونی ایستگاه فضایی کردند. این فعالیت برون‌ایستگاهی (EVA) در ساعت ۰۸:۳۲ منطقه‌ی زمانی شرقی (۱۷:۰۲ به وقت تهران) و هنگامی که دو خدمه‌ی مأموریت اعزام ۶۶ نیروی لباس‌های خود را به باتری داخلی تغییر دادند، آغاز شد.
ابتدا قرار بود چاری و مورر پس از خروج از قفل هوایی «کوئست» (Quest) بخش آمریکایی ایستگاه، بلافاصله به محل‌های برنامه‌ریزی شده‌ی کاری بروند اما یک مشکل در نگه داشتن دوربین فیلمبرداری روی کلاه مورر، شروع فعالیت‌های برنامه‌ریزی شده‌ی آن‌ها را حدود یک ساعت به تأخیر انداخت.
در نهایت چاری از یک سیم یدکی برای نگه داشتن دوربین و چراغ کلاه ایمنی مورر استفاده کرد تا مطمئن شود که تیم زمینی کنترل مأموریت، دید واضحی از پیشرفت مورر در طول راهپیمایی فضایی دارد. با برطرف شدن مشکل، مورر به سمت کابل برق و داده رفت تا آن‌ها را برای دوربینی که آخری راهپیمایی فضایی جایگزین شد، آماده کند. در همین حال چاری هم آماده‌ی سوار شدن در انتهای بازوی رباتیک کانادآرم۲ بود که توسط فضانوردان دیگر «کایلا بارون» (Kayla Barron) و «تام مارش‌برن» (Tom Marshbur) از داخل ایستگاه فضایی کنترل می‌شد.
«استفانی ویلسون» (Stephanie Wilson) هماهنگ‌کننده‌ی راهپیمایی فضایی از تیم کنترل زمین مأموریت در هیوستون از طریق پیام رادیویی درباره‌ی حرکت با بازوی رباتیک ایستگاه گفت: «ما از اینکه راجا فرصت پرواز در آسمان صاف و با هدایت دوستانه‌ی کایلا و تام را دارد، هیجان‌زده هستیم.» این پیام با پاسخ چاری هم همراه شد: «مطمئنا، خیلی بهتری از بیزنس کلاس است!»
ایستگاه فضایی بین‌المللی دارای شش رادیاتور است که در هر طرف خرپای مرکزی سه رادیاتور قرار گرفته‌اند و برای جذب گرما و نگه داشتن ماژول‌ها در دمای قابل سکونت استفاده می‌شوند. اما در سال ۲۰۱۷، نشت مایع خنک‌کننده‌ی آمونیاک از یک جفت شلنگ انعطاف‌پذیر که یکی از رادیاتورهای سمت بندرگاه ایستگاه را به یک واحد سوپاپ متصل می‌کرد، منجر به انجام پیاده‌روی فضایی و درنهایت برداشتن شلنگ‌ها شد.
این شلنگ‌های دارای نشتی سال پس از آن به زمین بازگردانده و در سال ۲۰۱۹ تعمیر و دوباره کاربردی شدند. بدین ترتیب در راهپیمایی فضایی روز چهارشنبه، چاری آن‌ها را دوباره روی ایستگاه نصب، رادیاتور مربوطه را بازیابی و وظیفه‌ی اصلی برنامه‌ریزی شده برای این پیاده‌روی فضایی را تکمیل کرد.
در همین حال، مورر جابه‌جایی کابل برق و داده‌ی دوربین جدید را به پایان رساند و سپس یک جامپر روی ماژول کلمبوس (Columbus) نصب و چند بست روی پلتفرم علمی «بارتولومئو» (Bartolomeo) را باز کرد. این یک پایه‌ی خارجی برای آزمایش‌های علمی است که در سال ۲۰۲۰ پرتاب و به بخش آزمایشگاهی اروپایی متصل شد.
تیم کنترل مأموریت در گام بعدی دستور داد که هر دو فضانورد در بخش خرپایی پورت ۳ (P3) به یکدیگر بپیوندند تا روی برداشتن و جایگزینی دوربین فیلمبرداری قدیمی با یک واحد وضوح بالا و درگاه ارتباطات بی‌سیم کار کنند. پس از تعویض، چاری کابلی را که قبلا توسط مورر جابه‌جا شده بود، به پشت دوربین جدید متصل و آن را فعال کرد. آزمایش پینگ هم نشان داد که نصب با موفقیت انجام شده است.
در نهایت چاری و مورر با دوربین قدیمی و دیگر ابزارها به سمت قفل هوا بازگشتند و راهپیمایی فضایی در ساعت ۱۵:۲۶ منطقه‌ی زمانی شرقی به پایان رسید تا فرآیند هم‌فشاری در ماژول کوئست آغاز شود.
این فعالیت برون‌ایستگاهی سومین راهپیمایی فضایی در سال ۲۰۲۲ و شماره‌ی ۲۴۸ از زمان راه‌اندازی ایستگاه در سال ۱۹۹۸ برای پشتیبانی از مونتاژ، نگهداری و به‌روزرسانی آن بود. این نخستین پیاده‌روی فضایی مورر و دومین راهپیمایی چاری بود که دقیقا کل زمان حضور او در خلأ را دو برابر کرد و به ۱۳ ساعت و ۴۸ دقیقه رساند.
عکس‌ها: راهپیمایی فضایی ۲۴۸ ایستگاه فضایی
Credit: NASA
منبع: Space
