از آنجاییکه بودجه فرهنگ و به طور اخص سینما به قدری محدود است که با آن نمی توان حتی ذره ای امید به جان بخشیدن به این هنر صنعت داشت کاملا ضرورت دارد تا برای سینمای رو به احتضار ایران برنامه ریزی جدید و دقیق کرد و این حمایت در شرایط فعلی جز به دست دولتمردان امکان پذیر نیست .
البته اگر به سینما صرفا نگاه هنری نداشته باشیم و قدری جنبه صنعتی سینما را دریابیم، توجیه منطقی برای ورود و سرمایه گذاری بر روی چهره ها ی اقتصادی دولت در این عرصه خواهیم داشت. شکی نیست که رشد صنعت سینمای هر کشور به عنوان حوزه ای که هم از حیث اقتصادی و هم سیاسی اهمیت دارد باید به عنوان یک صنعت استراتژیک در دستور کار دولت ها قرار گیرد. و حالا به پشتوانه قوی اقتصادی ترکیب این هیات امنا که با حضور رئیس سازمان برنامه و بودجه، وزیر نفت و دبیر شورای مناطق آزاد در بنیاد سینمایی فارابی تشکیل می شود می توان به دست بازتر سینمای کشور را در امور اقتصادی امیدوار شد.
با تاکید بر اینکه سازمان سینمایی سیاست گذار اصلی فرهنگی و محتوایی در سینما است با دید مثبت می توان از حضور چهره های ممتاز اقتصادی دولت در این ترکیب به نفع اقتصاد سینما استقبال کرد و با اطمینان گفت حضور ۳ عضو برجسته اقتصادی دولت با توجیه امکان حمایت از سینما قابل دفاع است و این ترکیب می تواند به دور از فضای رانتی موجود در تولیدات سینمایی با فراهم کردن امکانات و منابع مالی منشا خیر و برکات فراوانی برای شکوفایی سینمای ایران باشد.
در پاسخ به شبهات موجود از نگاهی دیگر هم می توان به این موضوع پرداخت، واقعیت این است که پذیرش این نوع مسئولیت فرهنگی از سوی چهره های شاخص غیر فرهنگی دولت که به دلیل مشغله فراوان پذیرش مسئولیت های خارج از حوزه کاری برایشان مشکل است را میتوان به فال نیک گرفت وبا اطمینان گفت : علاقه و استقبال این افراد و حضورشان در جلسات فرهنگی با موضوع سینما نشان از توجه کلیت دولت به امور و مسائل فرهنگی دارد و می توان به چشم انداز روشنی از تعالی سینما امیدوار بود و در ادامه راه ودر صورت احیای شورای عالی سینما نیز با حمایت های اصولی و مناسب، این مسیر افق های روشن تر و موفقیت های غیر قابل تصوری را تجربه خواهد کرد.
از منظری دیگر، مروری بر ترکیب اعضای هیات مدیره بنیاد سینمایی فارابی در دوره های گذشته نشان می دهد تقریبا وزن حضور شخصیت های فرهنگی و سینما گران سنگین تر بوده است که به طور مشخص فعالیت و نتیجه چندان مثبتی در عمل برای سینما نداشته است و به دلایلی حتی به خاطر دسته بندی های صنفی و رفاقت های کاری به نوعی باعث دلسردی و سکون سینما شده است. گفتنی ست در ۴ دهه گذشته استفاده از غیر سینمایی ها در بنیاد فارابی مسبوق به سابقه بوده و آخرین مورد آن هم حضور ۷ ساله مدیر عامل سابق بنیاد سینمایی فارابی بدون هیچ گونه سابقه سینمایی است.
شکی در این نیست که صنعت سینما یکی از اجزای اصلی توسعه فرهنگ محسوب می شود و این صنعت در سالهای اخیر موفق عمل نکرده و سرمایه گذاران تمایل خود را به سرمایه گذاری در این صنعت از دست داده اند.
در این شرایط سازمان سینمایی کشور باید باز تعریفی از اهداف گذشته داشته باشد و نگاه حمایتی و اقتصادی را به این هنر صنعت به طور ویژه در دستور کار خود قرار دهد.
در پایان تاکید می شود که حضور چهره های اقتصادی دولت در تصمیم گیری های فرهنگی و بویژه حوزه سینما جنبه های کاربردی مفیدی در سیاست گذاری های اقتصادی کلان دولتی نیز خواهد داشت و با افزایش برنامه ریزی های کار آمد فرهنگی – اقتصادی به نفع بخش فرهنگ و سینما، ضمن ایجاد رونق سینما در کشور انتظار سودآوری از بازار کشور های منطقه و حتی جهانی دور از دسترس نخواهد بود.
۵۸۵۸
