بگوویچ معتقد است ایران چارهای جز استفاده از مربی ایرانی ندارد چون مربیان مطرح و کارنامهدار خارجی، به تیم ملی ایران نمیآیند.
وینکو بگوویچ بعد از ۲۰سال فعالیت در فوتبال ایران، ۳سال پیش به کشورش کرواسی برگشت. او اما همچنان فوتبال ایران را دنبال میکند و با اشتیاق خاصی در موردش صحبت میکند. عملکرد تیم ملی در جام ملتهای آسیا بهانهای شد تا با بگوویچ در خصوص مسابقاتی که ایران در قطر پشت سر گذاشت، صحبت کنیم. بگوویچ در گفتوگو با همشهری حرفهایش را اینگونه آغاز میکند: «من بازیهای تیم ملی ایران را دیدم و متاسفم که ایران قهرمان نشد. تیم شما در بازی با ژاپن نمایش خوبی داشت و بازیکنان انرژی و انگیزه بالایی در این بازی داشتند ولی بازی نیمهنهایی با قطر، یک بازی متفاوت بود. مهمترین موضوع این بود که ایران در این بازی انگیزه نداشت، به همین دلیل شاهد اشتباهات مختلفی در نقاط مختلف زمین از سوی بازیکنان بودیم. آن انرژی و انگیزهای که در بازی با ژاپن از بازیکنان دیدیم، در بازی با قطر دیده نشد و انگار انرژی آنها در این بازی خالی شد. کاملا مشخص بود که تیم از لحاظ روحی و روانی برای این بازی آماده نبود.»
ضعف خط دفاعی
بگوویچ ادامه این گفتوگو را به ضعف خط دفاعی تیم ملی میکشد و حرفهایش را اینطور ادامه میدهد: «من قبل از جام ملتها با شما مصاحبه کردم و گفتم مهمترین ضعف تیم ملی در قلب خط دفاعی است. در فوتبال روز دنیا، مدافعان میانی باید سرعت بالایی داشته باشند، چه در کورس گذاشتن و چه در تقابلهای یک به یک با بازیکنان حریف که باید سرعت عکسالعمل داشته باشند. تیم ملی ایران در این زمینه مشکل داشت و اشتباهات فردی هم در خط دفاعی زیاد بود. ما در گذشته شاهد بودیم که مدافعان باکیفیتی مثل محمد خاکپور، یحیی گلمحمدی، مهدی پاشازاده، جواد زرینچه، سهراب بختیاریزاده، رحمان رضایی و… در تیم ملی بازی میکردند و کیفیت بالایی داشتند. بازیکنان فعلی هم برای من قابل احترام هستند ولی نفراتی که اسم بردم با نفرات فعلی اصلا قابل قیاس نیستند.»
قلعهنویی مشکلات را میداند
امیر قلعهنویی هفته گذشته در یک برنامه تلویزیونی حاضر شد ولی اکثر ضعفها و انتقادهایی که از تیم ملی صورت گرفت را نپذیرفت. بگوویچ در این خصوص میگوید: «قلعهنویی یک مربی باتجربه است و به خوبی مشکلات تیمش را میداند. او خیلی خوب میداند چرا ایران قهرمان نشد و تیمش چه مشکلاتی داشت ولی هرگز حاضر نیست تیمش را در تلویزیون خراب کند. این طبیعی است که او به عنوان سرمربی در رسانهها از تیمش دفاع کند ولی قلعهنویی، بازیکنان و دیگر اعضای کادر فنی به خوبی میدانند تیم چه ضعفهایی داشت. آنها با تیمشان زندگی کردند، قلعهنویی و مربیان تیم ملی نمیتوانند به خودشان دروغ بگویند.»
چالش آوردن مربی خارجی
از بگوویچ میپرسیم که آیا ادامه همکاری تیم ملی با قلعهنویی تصمیم درستی است، او در جواب میگوید: «در ایران غیر از قلعهنویی چند مربی داریم که شرایط نشستن روی نیمکت تیم ملی را دارند؟ اگر کمی فکر کنید فقط به یک نفر میرسید؛ یحیی گلمحمدی. او در این سالها افتخارات زیادی را به دست آورده ولی غیر از او میتوانید نفر دومی را نام ببرید؟ جواد نکونام هم که در فولاد عملکرد متوسطی داشت و هنوز دستاورد بزرگی در دوران مربیگری نداشته است. خیلیها از مربی خارجی حرف میزنند ولی شرایط ایران و فوتبال کشور شما طوری است که مربیان مطرح و کارنامهدار خارجی حاضر نیستند در فوتبال ایران کار کنند. آنها متوجه مشکلات و تفاوتها هستند و فعالیت در فوتبال ایران را در اولویت قرار نمیدهند.»
بهترین نسل؟ موافق نیستم
علیرضا بیرانوند بعد از اتمام جام ملتها گفته بود که آنها بهترین نسل تاریخ فوتبال ایران هستند. بگوویچ در واکنش به این موضوع میگوید: «من این حرف را اصلا قبول ندارم. من نسل ۹۸ را به یاد دارم که نمیتوان بازیکنان آن دوره را با الان مقایسه کرد. حتی این نسل با تیم ملی ۲۰۰۲ و ۲۰۰۶ هم قابل قیاس نیستند.»
مشکل اساسی فوتبال ایران
فوتبال ایران چند دهه است که در رده باشگاهی و ملی افتخاری به دست نمیآورد. بگوویچ در این خصوص میگوید: «مسئله اصلی مدارس و آکادمیهای فوتبال ایران هستند. کشور شما بالای ۸۰میلیون جمعیت دارد و کشور کرواسی کمتر از ۴میلیون، ولی بهتر است تفاوتها را ببینید. جایگاه فوتبال کرواسی در دنیا، جایگاه خوبی است چون این کشور در بحث آکادمی فوتبال و پرورش استعدادها یکی از بهترینها است. در استانهای مختلف ایران، استعدادهای زیادی وجود دارند ولی پرورش آنها مهمترین مسئله است که در این زمینه ضعفهای زیادی دیده میشود. حتی در کنار استفاده از مربیان ایرانی در آکادمیها، میتوان از مربیان خارجی هم استفاده کرد. فوتبال ایران در بحث آکادمی نیاز به تحول جدی دارد، در غیر این صورت از دیگر کشورهای آسیایی عقب خواهد ماند.»
چرا برانکو نیامد؟
بگوویچ در بخش پایانی حرفهایش در مورد رد پیشنهاد پرسپولیس توسط برانکو صحبت میکند. او میگوید: «برانکو با پرسپولیس افتخارات زیادی را در لیگ برتر و جام حذفی به دست آورد و در آسیا هم به فینال راه پیدا کرد. او تمام کارهایی که باید در پرسپولیس انجام میداد را انجام داد و چالش جدید و تازهای برای برانکو وجود نداشت. برانکو به پرسپولیس نیامد، چون میخواست در ذهن هواداران پرسپولیس قهرمان باقی بماند.»