ما قصد داریم در این نوشته به بررسی نحوه ی شکایت از کارفرما، انواع موضوعاتی که می توان با آن ها شکایت کرد، مرجع رسیدگی به شکایت از کارفرما و نتایج که در اداره کار درباره شکایت از کارفرما خواهیم پرداخت.
تعریف روابط کارگر و کارفرمایی از نگاه قانون
قانون کار، که حاکم بر روابط کارگری و کارفرمایی است، تعاریف مختلفی را برای افراد در این روابط ارائه می دهد.
کارگر
به ویژه در مواد یک تا سه این تعاریف آمده است. طبق تعریفات قانون در مورد شکایت از کارفرما کارگر به شخصی اطلاق می شود که به درخواست کارفرما، کاری انجام می دهد و در ازای آن حق السعی را دریافت می کند.
حقوق، دستمزد و سایر مزایای قانونی نیز در این حق السعی شامل می شوند. از طرف دیگر، کارفرما شخصی است که به درخواست کارگر فعالیتی انجام می دهد و کارگر به نیازهای وی پاسخ می دهد.
کارفرما
ماده 3 قانون کار تعیین می کند که کارفرما می تواند شخص حقیقی یا شخص حقوقی باشد و همچنین محلی که کارگر به درخواست کارفرما مشغول به کار است را کارگاه می نامند. به علاوه، در ماده 1 این قانون، دامنه شمول آن به کلیه کارگران، کارفرمایان و کارگاه هایی که ملتزم به رعایت این قانون هستند، تعریف شده است.
در وضعیتی که بین طرفین یک رابطه کار، رابطه مستمر و مشخصی وجود ندارد و از قراردادهای مشاوره یا قراردادهای خدمات استفاده می شود، دو طرف به تعهدات خاصی متعهد هستند.
یکی از طرفین تعهد به ارائه خدمات یا مشاوره دارد و طرف مقابل نیز متعهد به پرداخت هزینه های مربوط به این خدمات یا مشاوره است.
رابطه بین طرفین معمولاً پایان یافته و بسته شده است پس روند شکایت به شکلی دیگر نسبت به روابط کاری مستمر پیش می رود و احتمالاً به قضایای حقوقی یا مراجع داوری منتقل خواهد شد.
در حالت دوم، مورد بررسی به مستخدمین دستگاه های دولتی، وزارتخانه ها و سایر دستگاه های مشمول قانون خدمات استخدام کشوری مرتبط می شود. افرادی که در این دستگاه ها مشغول به کار هستند، تحت قانون خدمات استخدام کشوری قرار دارند و در نتیجه از مفاد آن استفاده می کنند. این افراد در نهایت تابعان قوانین کار هم محسوب می شوند و حقوق و تعهداتشان توسط قوانین مربوطه، از جمله قانون کار، تعیین می شود.
مواد 1 تا 3 از قانون کار، تعهدات طرفین را نسبت به یکدیگر تعیین کرده و انواع وضعیت هایی که می تواند منجر به شکایت شود، را نیز بیان می کند.
مرجع رسیدگی به این شکایات نیز در این قانون مشخص شده است. این مواد و اصول موجود در قانون کار، اساسی برای تعیین حقوق و تعهدات افراد در روابط کاری می باشند و تضمین می کنند که افراد در مواجهه با وضعیت های نامناسب، حقوق و توانایی شکایت و دفاع را داشته باشند.
انواع شکایت از کارفرما
قانون کار بر روابط کارگری و کارفرمایی حاکم بوده و بر کلیه کارگاه ها و روابط تابعان خود اعمال می شود. این قانون، تعهدات متعددی را برای هر یک از طرفین، یعنی کارگران و کارفرمایان، پیش بینی می کند و حقوق قانونی برای هر کدام ایجاد و معرفی می شود.
این اقدامات به منظور تضمین حقوق کارگران و کارفرمایان، تعادل در روابط کاری فراهم می آورد و به وضوح تعهدات و حقوق هر طرف را تعیین می کند تا به دیگری احترام بگذارند و در صورت لزوم، از حقوق و توانایی های حقوقی خود استفاده کنند.
برای آشنایی با انواع شکایات از کارفرما، ابتدا باید به تعهدات هر طرف در رابطه کاری توجه کرد. سپس می توان به مواردی مانند عدم پرداخت دستمزد، عدم رعایت شرایط ایمنی و بهداشت در محل کار، تبعیض، سوءاستفاده از کارگران و موارد مشابه، به عنوان شکایات از کارفرما اشاره کرد.
شکایت از کارفرما ممکن است به مراجع حل اختلاف کارگری و کارفرمایی ارجاع شوند تا در محیطی مستقل و متخصصانه بررسی و حل شوند.
بررسی موضوعات قابل شکایت از کارفرما
قرارداد کار که نمایانگر وجود رابطه کاری بین طرفین است، باید به امضای معتبر هر دو طرف برسد تا اعتبار واقعی داشته باشد. امضای قرارداد می تواند چهره و نمای خارجی این رابطه را تثبیت کند.
اگرچه مطابق با قانون کار، انجام وظایف محوله در مقابل دریافت حق السعی در محیط کارگاه بیانگر وجود رابطه کاری بین طرفین است، اما امضای قرارداد همچنان مهم است و به عنوان اثبات رسمی این رابطه عمل می کند.
در صورتی که کارفرما از امضای قرارداد صرف نظر کرده و یا نسبت به تمدید آن تمایلی نشان ندهد، کارگر می تواند از این نقض تعهد شکایت کرده و از کارفرما الزام به امضای قرارداد را درخواست کند، به شرطی که این قرارداد با شرایط معقول و متعارف تنظیم شده باشد و حقوق و تعهدات طرفین را رعایت کند.
اما اگر قراردادی به صورت محدود مدت بوده و انقضای آن فرا رسیده باشد، امکان اجبار به تمدید آن وجود ندارد مگر اینکه طرفین با موافقت مشترک این تمدید را صورت دهند.
شکایت از کارفرما بابت حقوق
پرداخت حقوق و مزایای کارگر اولین و اصلی ترین تعهد مالی کارفرما است و از جمله حقوق پایه و دستمزد کارگران است که باید به آن ها پرداخت شود. این پرداخت ها باید با توجه به شرایط و توافقات مابین طرفین انجام شود.
هر ساله مبلغ حقوق و دستمزد حداقل قانونی اعلام می شود که این مبلغ حقوقی است که حداقل باید به کارگران پرداخت گردد و کارفرما ملزم است این مبلغ را رعایت کند.
نحوه پرداخت حقوق اصولاً ماهیانه است، اما برخی از شرکت ها ممکن است تمایل داشته باشند که پرداخت را به صورت دیگری مانند هفتگی یا دو هفته ای انجام دهند. در هر صورت، اجرای تعهدات مالی و پرداخت حقوق و دستمزد به موقع به عهده قانونی کارفرما است و هر گونه نقض می تواند به شکایت کارگر از کارفرما منجر شود.
شکایت از کارفرما بابت اخراج
رابطه کارگری و کارفرمایی بین طرفین بدون داشتن دلایل قانونی معین خاتمه نمی یابد. به عبارت دیگر، قطع رابطه کاری باید با دلایل مشخص و قانونی صورت گیرد و هیچ یک از طرفین نمی توانند به طور دلخواه و بدون دلیل قانونی، رابطه کاری را قطع کنند.
عللی که می توانند منجر به پایان رابطه کاری شوند، ممکن است شامل تخلفات از سوی کارگر مانند عدم انجام وظایف، غیبت های غیرموجه یا عدم رعایت مقررات و نظامات کارگاه باشد. همچنین، استعفای کارگر یا خاتمه مدت قرارداد نیز می تواند به عنوان دلیل معتبر برای پایان دادن به رابطه کاری مطرح شود.
به هر حال، قطع رابطه کاری باید به روش های قانونی صورت گیرد و اگر کارفرما بدون دلیل قانونی اقدام به قطع رابطه کاری کند، ممکن است با شکایت کارگر مواجه شود و باید توضیحات لازم را ارائه کند. این امر نشان از اهمیت رعایت حقوق کارگران و اجرای قوانین کار است تا تعادل و عدالت در روابط کاری حفظ شود.
شکایت از کارفرما برای بیمه
یکی از دلایل شکایت از کارفرما در مراجع قانونی بابت بیمه است که بسیاری از کارفرما ها به دلیل هزینه نکردن، بیمه شخص کارگر را رد نمی کنند و ممکن است شخص یک الی چندین سال برای کارفرما بدون بیمه کار کند و پس از پایان کار شکایت از کارفرما برای بیمه را مطرح کند.
انتهای رپورتاژ آگهی/
