به گزارش روز دوشنبه گروه دانشگاه و آموزش ایرنا از ساینس، این ایمپلنت هوشمند با استفاده از ماده‌ای ساخته شده که حاوی نانوذرات تیتانات باریم است که در برابر رشد و تجمع باکتری مقاوم است. همچنین این ایمپلنت هوشمند به یک منبع نوری درونی مجهز است که توان مورد نیاز خود را از حرکات طبیعی دهان مانند جویدن به دست می‌آورد و امکان پرتودرمانی را در بافت دندان فراهم می‌کند.
تیتانات باریم دارای خواص پیزوالکتریک است که در ساخت ترانزیستورها و خازن‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ماده توان الکتریکی موردنیاز برای کارکرد منبع نور مورد استفاده در پرتودرمانی لثه را فراهم می‌کند. همچنین بر اساس نتایج این تحقیقات قادر است در سطح ایمپلنت بار منفی ایجاد کرده و بارهای منفی موجود در غشای باکتری‌ها را دفع کند. به گفته محققان این اثر دافعه در بلندمدت پایدار است و مانع تجمع باکتری‌ها روی دندان می‌شود.
پرتودرمانی امکان درمان بسیاری از مشکلات بهداشتی دندان را فراهم می‌کند و از بافت لثه در برابر عفونت‌های باکتریایی محافظت می‌کند.
بسیاری از ایمپلنت‌های مورد استفاده برای جایگزینی دندان‌های از بین رفته به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که حداقل ۲۰ سال عمر کنند. اما اغلب این ایمپلنت‌ها به دلیل التهاب، عفونت یا بیماری‌های لثه در یک بازه زمانی ۱۰ ساله نیاز به جایگزینی دارند. به اعتقاد محققان با استفاده از این ایمپلنت هوشمند می‌توان عمر دندان‌های مصنوعی را به میزان قابل توجهی افزایش داد.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Advanced Healthcare Materials منتشر شده است.
