هر زن و شوهری باید مهارت، هنر و ظرایف نوازش را بدانند و آگاهانه آن را در حرکات، سکنات و زبان کلامی و غیر کلامی خود فعال کرده و از آن مراقبت کنند. حضور نوازش یعنی؛ هوش و سواد عاطفی زن و مرد فعال است.
سوال کنید
از همسرتان بخواهید و از او بپرسید که دوست دارد در خانه او را به چه صورت صدا بزنید.از چه کلماتی به همراه اسمش استفاده کنید تا برای او لذت بخش و دلنشین باشد. در بیرون از خانواده در کنار اقوام و دوستان به چه نحو باشید و این که چگونه برخوردی داشته باشید تا برایش رضایت بخش و دلنشین باشد.
البته نکته‌ای که قابل ذکر است و باید مدنظر قرار داد این است که در همه مواقع حدود باید رعایت شود. در موازین اسلام بیان شده که در جمع برای احترام بیشتر، همسران یکدیگر را با اسم کوچک صدا نکنند و از نام خانوادگی برای احترام بیشتر به همسر استفاده شود.حتی در خانه نیز اسم همسر به تنهایی و بدون پسوند و پیشوند استفاده نشود تا همین کلمات به ظاهر کوچک دریچه‌ای باشد برای یکی شدن در مسیر زندگی.
اگر ما بخواهیم از بزرگان دین نیز تبعیت داشته باشیم می‌بینیم که حضرت زهرا و حضرت علی (ع) نیز وقتی یکدیگر را و حتی فرزندان را صدا می‌زدند از کلمات زیبایی چون حسنم میوه دلم، ابالحسن علی جان، و. . . استفاده می‌کردند. باشد که ما رهرو راه این عزیزان باشیم تا بتوانیم در زندگی به تعالی برسیم.
در مورد دیگران نیز آنچه که از دیگران می‌پرسیم و چگونگی پرسش ما، باید زمینه‌ای آگاهانه داشته باشد و با درایت صورت گیرد. با وجود این که به ما یاد داده‌اند نباید در کارهای دیگران دخالت داشته باشیم، ولی واقعیت امر این است که بسیاری از مردم این کار را دوست دارند البته نه همه، ولی بیشتر مردم.
ممکن است در ابتدای کار که هیچ گونه آشنایی وجود ندارد ولی پس از مدت کوتاهی تجربیاتشان را در اختیار شما قرار دهند. مثلا با طرح این سوال که من شنیده ام که شما به تازگی در جایی مشغول به کار شدید و موفق هم بوده‌اید و با یک سوال کوچک و ظریف که بعضا فضولی هم به نظر نمی‌آید باب دوستی را باز می‌کنید.
چشم در چشم دوختن
این عمل باعث نزدیکی زن و شوهر می‌شود. وقتی همسران به هم نگاه می‌کنند گویی یک روح هستند در دو بدن و این جاست که خداوند نیز از این ارتباط صمیمانه و تنگاتنگ که بین دو بنده اش به وجود آمده خشنود می‌شود. البته نیازی نیست که این تماس آن قدر طولانی باشد که طرف مقابل مجبور باشد نگاه خود را متوجه چیز دیگری کند.
در مورد روابط با دیگران شاید برایتان پیش آمده باشد که در یک مهمانی طرف مقابل هنوز با شما دست نداده و حال و احوال نکرده حواسش متوجه اطراف می‌شود آدم می‌خواهد داد بزند که: حواست کجاست ما هنوز درست و حسابی حال و احوال نکرده ایم.
اگر نتوانیم دیگران را درست ببینیم، نه تنها از نوازش آن‌ها محروم می‌مانیم بلکه خودمان نیز در زمان مناسب قادر به نوازش آن‌ها نخواهیم بود چه رسد که این طرف مقابل همسر عزیزمان باشد که همه زندگی‌مان در گرو وجود اوست.
همسرتان را نادیده نگیرید
یکی از مسائلی که در همسرداری حائز اهمیت است و متأسفانه از جانب همسران به خصوص مردان نادیده گرفته می‌شود، نادیده گرفته شدن همسر در مسائل زندگی است.
به طور مثال در کشور خودمان همسران دیده شده در مسائلی که مربوط به زندگی خانوادگی است و پای همسر در میان است با به حساب نیاوردن همسر و نادیده گرفتن حق و حقوق او دست به اتخاذ تصمیماتی می‌زنند و از این طریق سالار بودن خود را در خانواده به نمایش می‌گذارند غافل از این که با این کار فقط فاصله‌ای بین خود و همسرشان قائل شده اند. و یا به طور مثال وقتی که زن و شوهر وارد اقوام طرف مقابل می‌شود در ابتدای کار آشنا نیست و احساس غریبی می‌کند و این جا وظیفه همسر است که با رفتار نوازشگرانه خود که به تفضیل از آن صحبت شد همسر خود را مورد توجه قرار داده و شأن او را در مقابل اقوام خویش بالا ببرد.
خودتان را نگیرید
طبع شوخ داشتن نمک هر زندگی و حتی روابط گسترده‌تر است و می‌تواند کام دیگران را شیرین کند. خنده گاهی بار سنگین وظیفه را سبک می‌کند.گاهی اوقات در زندگی مسایل و مشکلاتی پیش می‌آید که همسر اوقات تلخی دارد و همه چیز برایش سخت و طاقت فرساست در این شرایط بهترین کار شوخ طبعی و نادیده گرفتن رفتار تلخ طرف مقابل است با این کار او را هم به گونه‌ای بیدار می‌کنیم.