میراث و مرثیه‌ای برای همه تاریخ

مدیر رادیو ایران و عضو فرهنگستان ادب و زبان فارسی در یادداشتی درباره این مرثیه‌ نوشته است: کمال‌الدین علی محتشم کاشانی شاعر سده دهم هجری و ملک‌الشعرای دربار شاه طهماسب اول است. او گرچه به مقام ملک‌الشعرایی رسید چندان دل خوشی از دربار صفویه نداشت و با این‌که نتوانست به شبه قاره سفر کند بیشتر به دربار امرای پارسی‌گوی هند تمایل داشت و با شاعران هندوستان مراوده شعری داشت. 

محتشم به سبب ترکیب‌بند دوازده‌بند خود مشهور به «باز این چه شورش است» در رثای سید و سالار شهیدان (ع) و واقعه جانسوز کربلا چنان جایگاه بلندی یافته است که او را مشهورترین مرثیه‌گوی زبان فارسی می‌دانیم.

دوازده‌بند او نزدیک ۴۰۰ سال است که ورد زبان خاص و عام است. نوحه‌خوانان آن را می‌خوانند، هنرمندان نگارگری و تذهیب‌کاری می‌کنند، با زیباترین خط بر کتیبه‌ها خوشنویسی می‌کنند، در فصل عزای امام حسین (ع) در هر کوی و برزن بر در و دیوار می‌آویزند و محافل عزاداری را با آن می‌آرایند. به واقع دوازده‌بند محتشم نه مرثیه‌ای برای همه تاریخ که هدیه و میراث ماندگار و معنوی پارسی‌گویان به فرهنگ اسلامی و عاشورایی است.»

۵۸۵۸

دسته‌بندی نشده
 

آخرین اخبار

برچسب‌های پربازدید

 

وبگردی