عقاب ها، پرندگان شکاری بزرگی از خانواده بازان (Accipitridae) هستند که در سراسر جهان زندگی می کنند. اکثر 82 گونه عقاب ها در اروپا، آسیا و آفریقا زندگی می کنند، در حالی که سه گونه در استرالیا، دو گونه در ایالات متحده و کانادا و 9 گونه در آمریکای مرکزی و جنوبی زندگی می کنند.
به طور کلی، حیوانات با توده بدنی بزرگتر از حیوانات با جثه کوچکتر عمر می کنند. از آنجایی که عقاب ها جثه بزرگی دارند، معمولا بیشتر از بسیاری از پرندگان عمر می کنند. عقاب ها بسته به گونه ها و شرایط محیطی آنها می توانند بین 15 تا 30 سال زندگی کنند.
به دلیل طول عمر بالقوه آنها، عقاب ها با خطرات متفاوتی نسبت به پرندگان کوتاه مدت مواجه هستند. یکی از این خطرات استفاده گسترده از حشره کش DDT بود که مانع از تولید زیاد آنها شد زیرا پوسته تخم مرغ عقاب ها را نازک می کرد.
عقاب های اسیر چقدر عمر می کنند؟
عقاب ها یک گونه حفاظت شده در سراسر جهان هستند و تلاش ها برای نجات آنها در دهه 1960 افزایش یافت. به دلیل قانون معاهده پرندگان مهاجر، نمی‌توان از این پرندگان به عنوان حیوان خانگی نگهداری کرد. در عوض، هنگامی که مردم، عقابی مجروح یا بیمار پیدا کردند، باید آن را به مرکز توانبخشی ببرند.
برخی از عقاب‌های نجات‌یافته دچار جراحاتی می‌شوند که آنها را از بازگشت به طبیعت باز می‌دارد و آنها باید بقیه عمر خود را در یک مرکز توانبخشی یا حیات وحش بگذرانند. برخی از این افراد به سفیران حیوانات تبدیل می شوند که به آموزش مردم در مورد حیات وحش کمک می کنند.
در حالی که اکثر عقاب ها در نهایت بهبود می یابند و مرکز توانبخشی را ترک می کنند تا در طبیعت رها شوند، برخی از افراد می مانند، زیرا جراحات آنها اجازه نمی دهد در طبیعت زنده بمانند، مانند پرندگانی که بال هایشان آسیب دیدگی دائمی دارد.
عقاب های اسیر معمولاً بیشتر از عقاب های وحشی عمر می کنند مگر اینکه جراحات یا بیماری های آنها در نهایت کشنده باشد. عقاب‌های سالم در اسارت اگر رژیم غذایی متعادلی داشته باشند و در محیطی پایدار زندگی کنند می‌توانند 50 سال عمر کنند.
عقاب های وحشی چقدر عمر می کنند؟
عقاب های وحشی یکی از شکارچیان برتر در سراسر زیستگاه خود هستند. اندازه بزرگ و پنجه ها و منقارهای کشنده آنها به آنها اجازه می دهد تا طعمه های با هر اندازه، از جمله حیوانات بزرگتر از خودشان، مانند گوزن های کوچک یا ماهی های بزرگ را بگیرند.
عقاب های وحشی بسته به گونه آنها معمولاً حداقل 15 سال عمر می کنند. عقاب‌های سر طاس معمولاً بین 15 تا 25 سال عمر می‌کنند، اگرچه سوابقی از عقاب‌هایی با گروه‌هایی وجود دارد که بیشتر زنده مانده‌اند.
در طبیعت، عقاب‌های طلایی زمانی که مکان‌ها و مناطق لانه‌سازی مناسبی داشته باشند و به منابع غذایی کافی برای حفظ خود و فرزندانشان دسترسی داشته باشند می‌توانند 30 سال یا بیشتر زندگی کنند.
چه چیزی عقاب ها را می کشد؟
در حالی که عقاب ها شکارچیان قهاری هستند، گاهی اوقات می توانند طعمه سایر شکارچیان، به ویژه عقاب های جوان یا زخمی شوند. نرخ بقای عقاب ها 70 درصد است، به خصوص از زمانی که استفاده از DDT ممنوع شده است.
گاهی دیده شده است که عقاب و تخم عقاب توسط کلاغ ها، کلاغ ها، جغدها و سایر شکارچیان خورده می شود. عقاب‌های جوان یا زخمی توسط روباه، کایوت‌ها، گرگ‌ها، شیرها و خرس‌ها خورده می شوند.
وقتی یک عقاب می میرد چه اتفاقی می افتد؟
عقاب‌ها معمولاً برای زندگی با هم جفت می‌شوند. آنها از همان قلمرو محافظت می کنند و در هر فصل تولید مثل یک لانه می سازند. علاوه بر این، آنها هر سال فرزندانی تولید می کنند که برای پنج تا شش سال در قلمرو والدین خود باقی می مانند و سپس برای ایجاد قلمرو خود پرواز می کنند.
هنگامی که یکی از عقاب های یک جفت می میرد، عقاب باقی مانده به دنبال جفت جدیدی می گردد و به دفاع از قلمرو خود ادامه می دهد. اگر تخم‌ها یا لانه‌هایی در لانه وجود داشته باشد، اغلب از مرگ یکی از والدین خود جان سالم به در نمی‌برند، مگر اینکه والدین باقی‌مانده‌شان به سرعت جفتی پیدا کنند.
پیرترین عقاب کدام بود؟
پیرترین عقاب، عقاب دریایی ایسلندی وحشی 25 ساله بود که به دلیل جراحت نجات یافت و برای توانبخشی به محققان تحویل داده شد. محققان یک نوار قدیمی را کشف کردند که به آنها امکان داد سن واقعی پرنده را بیابند.
در نیویورک، مسن‌ترین عقاب طاس وحشی قبل از اینکه با ماشین برخورد کند و کشته شود ۳۸ سال عمر کرد. قدیمی ترین عقاب ثبت شده در اسارت یک عقاب سر طاس در باغ وحش لوئیزویل بود که بیش از 40 سال زندگی کرد.
انتهای پیام/