جو ملن، عضو سابق انقلاب اسیدی Swinging Sixties، طرحی را طراحی کرد تا اطمینان حاصل کند که می تواند به طور نامحدود در یک فرآیند قدیمی که به نام ترپاناسیون (Trepanation) شناخته می شود، دست و پنجه نرم کند.
هر چقدر هم که دلهره آور به نظر می رسد، ملن نه یک بار، نه دو بار، بلکه سه بار تصمیم گرفت تا به سرش ضربه بزند. ملن پس از آشنایی با مفهوم عجیب ترپاناسیون در دوران اوج ایبیزا در سال 1965، برای عبارت «تعقیب ارتفاع» تعریف کاملاً جدیدی ارائه داد.
در صورتی که از فرآیند حفاری جمجمه اطلاعی ندارید، ترپاناسیون یا ترپنینگ، فرآیند ایجاد سوراخ از طریق جمجمه به سطح مغز به طور گسترده یکی از قدیمی ترین روش های جراحی شناخته شده برای بشریت بوده است. ترپاناسیون به یک روش جراحی اشاره دارد که در آن یک تکه استخوان دایره‌ای سوراخ شده یا خراشیده می‌شود و سپس از جمجمه انسان جدا می‌شود.
ملن با یادآوری اینکه چه چیزی به لحظه ای تغییر دهنده زندگی تبدیل می شود، اولین باری را که بارت هیگز را ملاقات کرد، مردی که او را از این روش آگاه می کرد به یاد آورد. این بریتانیایی در سال 2016 به Vice گفت: « من در مورد این مرد که در سر خود سوراخ کرده بود شنیده بودم، با خودم گفتم این شوخی است و این ایده که کسی بخواهد آن را انجام دهد مسخره است. اما شما نهایتا به ایده ها عادت می کنید، اینطور نیست!»
تنها دو سال پس از اطلاع از ترپنینگ در سال 1967 بود که ملن اولین تلاش خود را انجام داد. او به یاد می آورد: «در آن زمان من ورشکسته بودم و مطمئناً نمی توانستم مته برقی بخرم، بنابراین از یک فروشگاه ابزار جراحی یک دریل دستی خریدم.»
او ادامه داد: « سخت بود، مثل این بود که بخواهی بطری نوشیدنی را از داخل باز کنی.»
تلاش اولیه یک شکست بود، اما این نمی‌توانست ملن را از تلاش مجدد دو بار دیگر منصرف کند. او درباره این تصمیم صحبت کرد و توضیح داد: «انسان به خون بیشتری در مغزش نیاز دارد. این یک اوج بزرگ نیست، اما به شما آن سطح جوانی از سرزندگی را باز می گرداند که در بزرگسالی از دست می دهید.»
حدود یک سال بعد، او دوباره تلاش کرد و “مقداری جمجمه” را برداشت، اما به اندازه ای نبود که راضی شود. سومین و آخرین تلاش در سال 1970 انجام شد که در مجموع فقط نیم ساعت طول کشید، از جمله پاکسازی پس از آن.
ملن به یاد می آورد: « من احساس خوبی داشتم چون این کار را انجام داده بودم، اما بعد از حدود یک ساعت متوجه شدم که سبکی احساس می کنم، مانند وزنه ای که از روی من برداشته شده است. من این کار را شب انجام دادم و ساعت 11 شب به رختخواب رفتم که احساس خوبی داشتم و هنوز هم وقتی صبح روز بعد از خواب بیدار شدم، می‌توانستم آن را احساس کنم. و سپس متوجه شدم،همین است. تمام شد.»
انتهای پیام/