محققان رفتار این جانور را به مدت هفت هفته در فصل جفت گیری زیر نظر گرفتند و برای این کار شتاب سنج های کوچکی را بر روی پشت این حیوانات نصب کردند. این تحقیق که نتایج آن در مجلۀ رویال سوسایتی اوپن ساینس (Royal Society Open Science) منتشر شده، نشان داد که کوئول های نر تنها ۸ درصد از زمان خودشان را در این مدت به استراحت اختصاص می دهند در حالی که زمان استراحت کوئول های ماده سه برابر یعنی ۲۴ درصد است. این نتایج از رفتار هفت کوئول نر و شش کوئول ماده استخراج شد.
علاوه بر این، کوئول های نر زمان بیشتری را به حرکت اختصاص می دادند. دو مورد از نر های مورد مطالعه در این مدت حدود ۱۰ کیلومتر در یک شب حرکت کرده بودند که معادل آن در مورد انسان حدود ۳۵ تا ۴۰ کیلومتر است.
دکتر کریستوفر کلمنت، یکی از همکاران این تحقیق، می گوید: «نر ها همۀ این انرژی را وقف جستجوی ماده ها می کنند، زیرا فقط به این صورت می توانند تولید مثل خودشان را به حداکثر برسانند. آن ها در بین این فعالیت ها تقریبا هیچ استراحتی ندارند. همین امر می تواند توضیحی برای مرگ نر ها بعد از فصل جفت گیری باشد. آن ها بعد از این فصل واقعا اوضاعشان خراب می شود؛ موهایشان شروع به ریختن می کند، توانایی مراقبت از خودشان را از دست می دهند، وزن کم می کنند و دائما با یکدیگر درگیر نزاع می شوند».
تحقیقات قبلی نشان داده بودند که جوندگان نیز در اثر بی خوابی همین علائم را از خود نشان می دهند. استراتژی تولید مثل به این شکل در بین پستانداران بسیار نادر است و تنها در بعضی کیسه داران از جمله در موش های کیسه دار موسوم به انتیکاینس دیده شده است؛ جنس نر این جانور نیز بعد از فصل جفت گیری با افزایش هورمون کورتیزول و در نتیجه از کار افتادن اندام ها مواجه می شود. البته این تغییر هورمونی در بین کوئول ها دیده نشده است.
