به گزارش ساناپرس؛ تیم سفید پوش سانتوز با ده بازیکنی که وظیفه آنها پوشش دادن پله بوددر اردیبهشت 1351 به تهران سفر کرد. مهمترین چهره این تیم پله بود . بازیکنی در اوج شهرت که تازه جام جهانی 1970 را برده و مشغول سفرهای اینچنینی و اندوختن ثروت و فروش اسمش بود. این مطلبی است به قلم شادروان حمیدرضا صدر، وقایع نگاری سفر پله به تهران:
حضور سه روزه سلطان در تهران و ادامه ذوق زدگی افراطی. زبان به زبان نقل کردن زندگی پسر محله‌های فقیر نشین که مرد اول فوتبال جهان شده. قصه پریان ادسون آرانتس دوناسیمنتو. بازیکنی که در پانزده سالگی در سانتوز به میدان رفته و در شانزده سالگی در تیم ملی برزیل. تنها بازیکنی که سه بار قهرمان جهان شده.
1958، 1962 و 1970. بازیکن هزار گله (128 گل در 1363 بازی رسمی و غیر رسمی). پسری که پیش از بیست سالگی “گنجینه ملی برزیل” نامیده شد. مردی که نامش در بیش از صد ترانه بر زبان آمد. می گفتند نیجریه و بیافرا جنگشان را متوقف کردند تا بازی اش را تماشا کنند.
بازیکنی که آخرین آوردگاه ملی اش در جام جهانی 1970 با پدیده جدید پخش تلویزیونی ماهواره ای همراه شد. تا هنرنمایی اش به صورت زنده بر صفحه مونیتورها نقش ببندد. تا پاس استادانه اش به جرزینیو برابر انگلیس را تماشا کنند. ضربه سر کوبنده اش برابر گوردون بنکس را. گلش درون دروازه ایتالیا را. شادی کردن از نوع سلطان را. بالا بردن جام زرینه بال را. هیجان زده شدن شیفتگان سینه چاک. بیقراری رسانه ای. رقابت ورزشی ها، سیاست پیشگان، شاهزادگان برای ایستادن کنار سلطان. برای عکس گرفتن با او. تلاش برای بهره گیری از نام و معروفیتش.
بعد از سفر پله به تهران، مسئولان باشگاه تاج تصمیم گرفتند که نام یکی از تیمهای زیر مجموغه خود را به نام او تغییر دهند و در این میان قرعه بنام دیهیم افتاد تا پس از ۱۸ سال از این پس با نام پله در مسابقات باشگاهی حضور یابند! جالب اینکه محمد دادکان رییس مشهور فدراسیون فوتبال ایران عضو همین تیم بوده است.
گسترش امواج هیجان. آن قدر گسترده تا نام باشگاه “دیهیم”، یکی از تیم های زیر مجموعه تاج، به “پله” تغییر یابد. تا “استادیوم دیهیم” در شرق تهران “استادیوم پله” نام بگیرد. تا پرویز ابوطالب پسر حجت الاسلام ابوطالب، و بازیکن سابق تاج و دیهیم و مدرس فوتبال و مربی تیم ملی جوانان – یکی از خدمتگذاران فوتبال ایران- که شیفته ستاره برزیلی است، سلطان را بر بالین پسر تازه به دنیا آمده اش در بیمارستان آسیا ببرد. تا نام فرزند نورسیده اش را بگذارد “پله”. “پله ابوطالب” بعدها به میدان می رفت. مهندس مکانیک می شد. دو پله در یک عصر. یکی در برزیل. یکی در ایران. یکی سیاه. یکی سفید.
