طبق اسناد مطرح شده بزرگترین بدهکار بانک صنعت و معدن، صندوق بازنشستگی کارکنان صنعت نفت با مبلغ ۱۲هزار و ۶۰۰میلیارد تومان است.
به گزارش ایلنا، صندوق بازنشستگی کارکنان صنعت نفت درباره مسائل مطرح شده درباره بدهی بزرگ این صندوق به بانک‌ها اطلاعیه‌ای منتشر ساخت. طبق اسناد مطرح شده از سوی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، بزرگترین بدهکار بانک صنعت و معدن، صندوق بازنشستگی کارکنان صنعت نفت با مبلغ ۱۲هزار و ۶۰۰میلیارد تومان است؛ مطلبی که در توضیح آن از سوی روابط عمومی این صندوق توضیحاتی پیرامون آن ارائه شده است.
در این اطلاعیه آمده است:
بانک صنعت و معدن، در راستای اجرای قوانین جاری کشور و دستور ریاست محترم جمهوری به وزارت امور اقتصادی و دارایی مبنی بر اعلام اسامی بدهکاران کلان بانکی، فهرست بخشی از بدهکاران دارای بدهی مطالبات مشکوک‌الوصول این بانک تا پایان خرداد ۱۴۰۱ را منتشر کرده است. نام صندوق‌های بازنشستگی صنعت نفت در این فهرست مشاهده می‌شود، لذا برای تنویر افکار عمومی مطالب زیر تصریح می‌شود:
صندوق بازنشستگی صنعت نفت، سال ۹۴ از بانک صنعت و معدن و از محل سپرده‌گذاری صندوق توسعه ملی نزد آن بانک و با ضمانت شرکت ملی نفت ایران این وام را دریافت کرده و همه منابع آن را با هدف توسعه‌ای طرح‌های ملی در حوزه نفت در اختیار این شرکت قرار داده است لذا پرداخت اصل و فرع این وام به عهده این شرکت است و این شرکت نیز براساس مبادلات اقتصادی و مالی‌اش نسبت به بازپرداخت آن اقدام و مدیریت خواهد کرد.
ضمنا همکاری اقتصادی و مالی میان صندوق نفت و شرکت ملی نفت موضوعی مرسوم است.
در خصوص مطلب کسری منابع ورودی صندوق‌ها از محل «پرداخت کسور شاغلان رسمی»، همان‌طور که پیشتر تصریح شده است: مسیر ورودی منابع به صندوق‌ها دارای ۲ حوزه است. نخست، «منابع حاصل از کسور پرداختی شاغلان» و دوم «سود به دست آمده از فعالیت‌های اقتصادی و سرمایه گذاری». لذا هر کجا که سخن از کاهش ورودی منابع ذکر شده حوزه آن هم بیان شده است. از این رو، کاهش ورودی منابع صندوق، مطابق گزارش‌های پیشین ناشی از کاهش کسور پرداختی کارمندان رسمی است چون در پیش از یک دهه‌ی گذشته، صنعت نفت از منظر تعداد، نیروی رسمی قابل توجه‌ای را استخدام نکرده است.
خواستگاه کاهش منابع ورودی از محل کسور شاغلان همان‌طور که در مصاحبه منتشر شده شهریورماه سال گذشته مدیر امور مالی صندوق‌ها در رسانه‌ها نیز ذکر شده است، به دهه‌های گذشته بازمی‌گردد. زیرا به طور تقریبی در ده‌های گذشته در مقابل یک فرد مستمری‌بگیر ۵ فرد شاغل و کسورپرداز به صندوق‌ها وجود داشت اما به مرور با توجه به کاهش ورود نیروی‌های رسمی به صنعت نفت، در مقابل یک فرد مستمری‌بگیر، کمتر از یک نفر شاغل کسورپرداز به صندوق‌ها وجود دارد. بنابراین، منابع ورودی از محل کسور شاغلان به صندوق‌ها کاهش یافته و به مرور به تعداد بازنشستگان افزوده شده است. در همه این سال‌ها کسری ورودی کسور شاغلان از ورودی رو به افزایش حاصل از سود سرمایه‌گذاری‌ها تامین می‌شده و این روند ادامه دارد.
بنابراین، کاهش منابع ناشی از پرداخت کسور شاغلان که به تعداد آن‌ها وابسته است در حوزه اختیار صندوق نفت نیست اما توان صندوق نفت به گونه‌ای است که موفق شده در همه این سال‌ها به خصوص در یک سال اخیر با تکیه بر افزایش ورودی ناشی از سود سرمایه‌گذاری‌ها این کسری را تامین منابع و مدیریت کند.
حال اینکه با وجود کسری ورودی منابع از محل کسور پرداختی شاغلان، صندوق نفت موفق به انجام تعهدات خود شده است بیانگر توان حوزه سرمایه‌گذاری این صندوق است و تلاش و موفقیتی ستودنی در حوزه تامین منابع است؛ ضمنا در گزارش‌های نظام بیمه‌ای (اکچوئری) بخش مطالعات استراتژیک صندوق‌ها همه این موارد آینده‌پژوهی شده است.
به همین سبب صندوق نفت سرمایه‌گذاری‌های خود را توسعه داده است و از نظر توان مالی و سرمایه‌گذاری پایدار برای انجام تعهدات جاری و آینده خویش در برابر شاغلان، بازنشستگان و بازماندگان ارجمند هیچ‌گونه مشکلی ندارد.
انتهای پیام/
