نصب یک صفحه خورشیدی غول پیکر در ایستگاه بین‌المللی فضایی 

به گزارش روز شنبه گروه دانشگاه و آموزش ایرنا از پایگاه اینترنتی سی. ان. ان، فضانوردان شین کیمبرو از ناسا و توماس پسکت از سازمان فضایی اروپا روز گذشته سومین راهپیمایی فضایی خود را در مدت بیش از یک هفته انجام دادند و دومین پنل جدید خورشیدی  را در خارج از این ایستگاه فضایی نصب کردند.

فضانوردان راهپیمایی خود را در ساعت هفت و ۵۲ دقیقه صبح به وقت منطقه زمانی شرقی آغاز و پس از ۶ ساعت و ۱۳ دقیقه، آرایه دوم خورشیدی را با موفقیت در این ایستگاه نصب و مستقر کردند.  

راب ناویاس افسر امور عمومی ناسا گفت: این دو فضانورد فعالیت های امروز را به شکلی بی نقص اجرا کردند. کل راهپیمایی فضایی ۶ ساعت و ۴۵ دقیقه طول کشید و در ساعت ۱۴ و ۳۷ دقیقه بعدازظهر به وقت منطقه زمانی شرقی به پایان رسید.

وی افزود: در مجموع ۶ صفحه خورشیدی بر روی ایستگاه بین المللی فضایی نصب می شود و جفت بعدی با پرواز باری آتی شرکت فضایی اسپیس ایکس به این ایستگاه می رسد.

این پنجمین راهپیمایی فضایی پسکت و در مجموع نهمین پیاده روی فضای کیمبرو و پنجمین حضور آنها به صورت تیمی در این آزمایشگاه فضایی در حال چرخش  است و بالاخره پیاده روی روز گذشته  دویست و چهل و یکمین  پیاده روی فضایی است که از مونتاژ، نگهداری و ارتقای این ایستگاه فضایی پشتیبانی می کند.

این دو فضانورد چهارشنبه دو هفته پیش اقدام به نصب اولین آرایه خورشیدی کردند اما قبل از اتمام کار با مشکلات فنی روبرو شدند. یکشنبه هفته گذشته، آنها اولین آرایه خورشیدی Roll-Out را با نام iROSA نصب کردند و آن را در جای خود قرار دادند و کابل ها را به منبع تغذیه ایستگاه بین المللی فضایی متصل کردند.

این صفحات خورشیدی در روز پنجم ژوئن (۱۵ خرداد) در جریان بیست و دومین ماموریت حمل بار فضاپیمای «دراگون» شرکت فضایی اسپیس ایکس به ایستگاه فضایی رسیدند. این آرایه ها مانند فرش جمع شده بودند و دارای وزن ۷۵۰ پوند (۳۴۰ کیلوگرم) و عرض ۱۰ فوت (۳ متر) هستند.

 زمانی که این آرایه ها توسط فضانوردان باز و در محل خود پیچ ‌شوند، طولی حدود ۶۳ فوت (۱۹ متر) و عرض ۲۰ فوت (۶ متر) خواهند داشت. روند باز شدن این صفحات خورشیدی حدود شش دقیقه طول می کشد.

در حالی که صفحات خورشیدی اصلی ایستگاه بین المللی فضایی هنوز در حال کار هستند، اما آنها برای بیش از ۲۰ سال انرژی این ایستگاه را تامین کرده اند و به دنبال قرار گرفتن طولانی مدت در معرض محیط فضایی، علائمی از سایش را نشان می دهند. این آرایه ها در ابتدا برای ۱۵ سال طراحی شدند.