با یکی دیگر از مقالات وب‌سایت راهبران فردا، با موضوع:« اتریوم 2.0 چیست؟» در خدمت شما هستیم.
اگر با دنیای ارزهای دیجیتال آشنا باشید، باید بدانید که پلتفرم‌های ارزهای دیجتال بطور مداوم در حال تغییر و بهبود هستند. این تغییرات و بهبود به دلیل رفع نیاز کاربران است و همجنین می‌توان گفت به دلیل رقابت بالا برای افزایش سرمایه ورشد یک ارز، مدیران و توسعه دهندگان در تلاش هستند تا روزبه روز جایگاه خود را در این دنیای پیشرفته، مستحکم‌تر کنند.
همانطور که در مقالات گذشته وب‌سایت راهبران فردا نیز اشاره شده است، اتریوم پس از بیت کوین، دوّمین ارز دیجیتال جهان است. اتریوم با تمام نقاط مثبتی که دارد و با این که توانست برخی از نواقص بیت کوین را برطرف کند، نارسایی‌ها و ایراداتی نیز به همراه دارد.
استخراج هزینه بر اتریوم
یکی از راه‌های کسب درآمد از ارزهای دیجیتال، استخراج و یا به اصطلاح ماینینگ (Mining) از ارزهای دیجیتال است. اتریوم استخراج هزینه بری دارد. همچنین سرعت تراکنش در شبکۀ اتریوم پایین است و کارمزدهای بالایی نیز دارد.
همین امر سبب شده تا تعداد زیادی از کاربران شبکۀ اتریوم به ارزهایی با سرعت بالا و کارمزد کمتر جذب شوند.
مطالب پیشنهادی: تفاوت Fee و Gas در شبکه بیت کوین و اتریوم
اتریوم2.0
از آنجا که اتریوم یکی از محبوب‌ترین ارزهای دیجیتال جهان است، و با توجّه به برخی از مشکلاتی که در بالا به آن اشاره شد، مدیران و توسعه دهندگان اتریوم تصمیم گرفتند تا با بهبود این مشکلات، شبکۀ اتریوم را توسعه دهند.
اتریوم دو، نسخۀ پیشرفته از اتریوم است که می‌تواند بلاک‌چین اصلی اتریوم را نسبت به گذشته، مقیاس‌پذیرتر کند و همچنین رابط کاربری بهتری را برای کاربران فراهم کند.
تغییرات اتریوم 2.0 چیست؟
مقایسۀ روش اثبات کار و اثبات سهام
یکی از تفاوت‌هایی که در اتریوم دو صورت گرفته است، تفاوت در مکانیسم اجماع (Consensus Mechanism) است. در حال حاضر اتریوم از مکانیسم اثبات کار(POW) برای اضافه کردن بلاک‌ها به شبکه استفاده می‌کند. در این مکانیسم هر نود برای اضافه کردن یک بلاک به زنجیره، باید معادلات پیچیدۀ ریاضی را حل کند و سپس با شکستن قفل بلاک، آن را تأیید کند. با اینکه این روش امنیت بسیار بالایی دارد امّا زمان و انرژی زیادی را هدر می‌دهد.
این روش به دلیل گرما و نیروی الکتریسیتۀ زیادی که مصرف می‌کند، منتقدان زیادی دارد.
اتریوم 2.0 برای رفع این مشکل، روش ماینینگ خود را تغییر داده است. روش ماینینگ در اتریوم دو، مکانیسم اثبات سهام((Proof Of Stake است.
تفاوت روش اثبات کار و اثبات سهام چیست؟
مهمترین تغییری که اتریوم 2.0 نسبت به اتریوم خواهد داشت، تغییر روش ماینینگ از اثبات کار(POW) به اثبات سهام (POS) است.
در ساختار جدید اتریوم، ماین کردن توسّط کامپوترهای ایسیک (ASIC) تقریباً امر غیرممکن می‌شود.
شایان به ذکر است که این تغییرات به یکباره صورت نمی‌گیرد و در فازهای مختلف عملی خواهد شد.
در مکانیسم اثبات سهام دیگر نیاز به کامپیوترهای بزرگ برای اضافه کردن بلاک‌ها به زنجیره نیست.
در مکانیسم اثبات سهام، از روش انباشت سهام(Capital Accumulation) استفاده می‌شود. این بدین معناست که نگهدارندگان ارزهای دیجیتال با سرمایه گذاری کوین‌های خود در پلتفرم اتریوم به ماین کردن بلاک‌های جدید کمک می‌کنند ودر عوض این کمک، پاداشی دریافت می‌کنند. همانطور که اشاره شد در این روش دیگر نیازی به رمزگشایی نیست.
این روش علاوه بر جلوگیری از مصرف بی رویۀ برق، کارایی شبکه، پهنای باند و افزایش تعداد تراکنش‌هایی است که بطور همزمان پردازش می‌شود را به همراه دارد.
سرمایه گذاران در این روش با استک (Stak) کردن ارزهای خود تبدیل به یک نود اتریوم می‌شوند و با توجّه به میزان سرمایه شان سود دریافت می‌کنند.
پروژۀ شاردینگ در اتریوم 2.0
یکی دیگر از تغییراتی که در اتریوم دو صورت گرفته است، پروژۀ شاردینگ (sharding)است. با اجرایی شدن این پروژه، سرعت تأیید تراکنش‌ها 64 برابر می‌شود و تراکنش‌ها می‌توانند به صورت همزمان ایجاد شوند.
نحوۀ کار شاردینگ
قبل از اینکه به بیان تخصّصی، شاردینگ را در وب‌سایت راهبران فردا برای شما توضیح دهیم، به مثال زیر توجّه کنید.
شبکۀ فعلی اتریوم را مانند یک خیابان یک بانده در نظر بگیرید. در خیابان یک بانده فقط یک ماشین می‌تواند از خیابان عبور کند.
پروژۀ شاردینگ در اتریوم دو، در واقع همان عریض کردن این خیابان است. با عریض شدن این خیابان در لحظه ماشین‌های بسیاری می‌توانند با سرعت بیشتر، حرکت کنند.
زمانی که یک تراکنش در شبکۀ اتریوم صورت می‌گیرد، تمامی نودهایی که در تراکنش شرکت دارند، باید آن را تأیید کنند. نقطۀ بسیار منفی این عمل، این است که کندترین نود شرکت کننده در سیستم است که سرعت تأیید تراکنش را مشخّص می‌کند.
اوضاع زمانی بدتر می‌شود که شبکۀ اتریوم شلوغ باشد. این مکانیزم در زمان شلوغی شبکۀ اتریوم پاسخگوی ترافیک به وجود آمده نیست. در این زمان است که هزینۀ انجام تراکنش‌ها به شدّت افزایش می‌یابد و سرعت نیز کاهش فروانی پیدا می‌کند.
در روش شاردینگ، بازده نودها تا حد زیادی بهبود می‌یابد. در این روش، اطّلاعات تراکنش، بین گره‌ها پخش می‌شود و هر نود، تنها مسئول تأیید داده‌های دریافتی خود است.
این مکانیزم سبب می‌شود تا شبکه بتواند چند تراکنش را به صورت موازی انجام دهد و ظرفیت بلاک چین را چندین برابر کند.
مطالب پیشنهادی: استخر اتریوم
زنجیرۀ بیکن(beacon chain)
این زنجیره، یک بلاک چین جدا از بلاک چین اصلی اتریوم است. این زنجیرۀ جدید از الگوریتم اجماع اثبات سهام استفاده می‌کند و به صورت موازی با بلاک چین اصلی اتریوم که از اثبات کار استفاده می‌کند، اجرا می‌شود.
بدون زنجیرۀ بیکن، اشتراک اطّلاعات بین خرده ریزها میسّر نمی‌شود و مقیاس‌پذیری وجود ندارد.
تبدیل « EWM» به «EWASM» در اتریوم 2.0
تا به حال اسم ماشین مجازی اتریوم (Ethereum Virtual Machine(EVM))را شنیده‌اید؟!
EVM یک محیط اجرای کد می‌باشد که روی تمام گره‌ها ایجاد می‌شود. این کد سبب می‌شود تا کاربران بتوانند از قراردادهای هوشمند (Smart Contract) استفاده کنند.
یکی از عواملی که اتریوم را چیزی فراتر از یک سیستم مالی و ارز کرده است، قراردادهای هوشمند است.
البتّه باید توجه داشته باشید که امروزه ماشین مجازی اتریوم، بطور گستره در میان مردم مورد استفاده قرار نگرفته است ولی باید توجّه داشته باشیم که تا زمان نگارش این مقاله بسیاری از مردم، با این دستگاه آشنایی ندارند.
این ماشین حتّی برای افرادی که مهارت بالایی در کدنویسی دارند، هنوز مانند معمّایی پیچیده است. توسعه دهندگان در نظر دارند تا در اتریوم دو این معمّا را آسان‌تر کنند.
اتریوم برای حل این مشکل (پیچیده بودن ماشین‌های مجازی)، در اتریوم دو از زبان (Web Assembly) به اختصار ( WASM) استفاده خواهد کرد.
این ماشین مجازی جدید «eWASM» (Ethereum WebAssembly) نام دارد.
جالب است بدانید eWASM امکان اجرای کد برنامۀ اتریوم را در مرورگرهای امروزی فراهم می‌کند. این ماشین به برنامه‌نویسان این اجازه را می‌دهد تا زبان برنامه‌نویسی که برایشان راحت‌تر است انتخاب کنند. این برنامه از زبان‌های برنامه‌نویسی C ، Rust، C++ برای نوشتن روی شبکۀ بلاک چین پشتیبانی می‌کند.
فازهای توسعه اتریوم 2.0
در ادامۀ این مقالۀ راهبران فردا همراه ما باشید تا با آپدیت این شبکه بیشتر آشنا شوید.
فاز 0: زنجیرۀ بیکن
فاز 0 که اوّلین مرحله از آپدیت اتریوم است عبارت است از ؛(Beacon Chain) این زنجیره مکانیزمی است که اثبات سهام را برای خود و تمام زنجیره‌های شارد، مدیرت می‌کند.
شایان به ذکر است این به روزرسانی در تاریخ یکم دسامبر 2020 (11آذر ماه 1399) انجام شده است. مقدار اتر لازم در قرارداد سپرده گذاری« ETH2» با حداقل مقدار 524,288 واحد بوده است.
اهداف این فاز:
- ذخیرۀ داده‌ها
- پردازش تراکنش‌ها
- ساخت و اضافه کردن بلاک‌های جدید به زنجیرۀ اصلی
فاز 1 و 1.5: ادغام زنجیرۀ بیکن یا بیک چین با شبکۀ اصلی
این فاز ترکیبی از دو فاز 1 و 1.5 است. فاز یک عبارت است از معرّفی زنجیره‌های شارد؛ این فاز به اعتبار‌سنجان اجازه می‌دهد تا به وسیلۀ «PoS»، بلاک‌هایی را در زنجیرۀ بلاک ایجاد کنند.
فاز 1.5 زمانی است که شبکۀ اصلی اتریوم، زنجیره‌های شارد را معرّفی کند و انتقال از« PoW»و« PoS» را آغاز کند.
فاز 2: پشتیبانی کامل از شارد چین‌های شبکۀ اتریوم 2
این فاز مرحلۀ نهایی توسعۀ اتریوم 2 است. این فاز زمانی است که اتریوم 2.0 کاملاً از شارد تشکیل شده پشتیبانی کند و به شبکۀ رسمی اتریوم تبدیل شود. باید بدانید که زنجیره‌های شارد توانایی کار با قراردادهای هوشمند را دارند و به توسعه دهندگان«Dapps» و سایر فنّاوری‌ها اجازه می‌دهد تا به صورت یک پارچه با اتریوم 2 ادغام شوند.
